Paylaş Paylaş Paylaş

Estonya Sineması Hakkında Bilgi

Estonya, Çarlık Rusya'sının gelişmiş bir eyaleti oldu ve yeni buluşlar hızla oraya geldi. İlk sinema gösterimi 1896'da Tallinn'de yapıldı. A. Edison'un Kinetografisi ile oldu. Lumiére kardeşlerin aparatı sonrası sene geldi. Avrupa'nın geri kalanında olduğu gibi, sinemalar şehir gecekondu yaşamak için kırsal gelmişti olanlar için bir favori eğlence yeri haline geldi. Fukara insanlar uzak yerleri ve egzotik hayvanları başka nerede görebilir? Büyük sinemalar dahi kendi Orkestrası vardı, büfe, ve kapalı teras.

Estonya 1918'de bağımsızlığını kazandığında, küçük yeni stüdyolar serüven hikayeleri ve komediler yapmaya çalıştı. Mahalli rogues macera filmlerine uyacak şekilde uyarlandı, marquees'in pantolonları mahalli doubletler için değiş tokuş edildi ve ilk uzun metrajlı Estonya filmi doğdu: "geçmişin gölgeleri "("Mineviku varjud", 1924), daha önceki Estonya bağımsızlık mücadelesini anlatıyor.

1930'larda Estonya, Almanya'nın film sahnesinin uygulamalarını dışardan aldı ve bu da ülkenin hayat şartlarını ve kültürünü mutlu ve pozitif bir ışık altında gösteren belgesel filmler yaptı. Estonya kültür film stüdyosu (Eesti Kultuurfilm), estonya'nın her şeyi milli hazineler olarak tanıttı. Birkaç tecrübeden sonra, kurgusal filmler ekonomik düşünceler hasebiyle (küçük pazar) yapılmayı bıraktı. Sinema da Estonya haberleri göstermek için ihtiyaç duyulan olmasına karşın sinema, Amerika Birleşik Devletleri ve Almanya'dan sinemaya hakim. Filmler, diğer sanat formları için yapılmayan taramadan önce sansür geçirdi.

1929'da Estonya'da gösterilen ilk "talkie", bir evvelki sene AMERİKA BİRLEŞİK DEVLETLERİ'de prömiyeri olan" The Singing Fool " filmiydi.

Estonya 1940 seneninde Sovyetler Birliği'ne katıldıktan sonra, film imalatı ve dağıtımı merkezileştirildi ve sinemalar Rus propaganda filmleriyle doluydu. Savaştan sonra, tüm film prodüksiyonu Tallinn'in 1963'ten beri Tallinnfilm isimli film stüdyosunda yoğunlaştı. 1954'te stüdyo bağımsız olarak kurgusal filmler ve 1957 kukla filmleri yaratmaya başladı. Tabii olarak senaryo ve daha sonra filmin kendisi Moskova'daki sinema Komitesi tarafından onaylanması gerekiyordu. Yalnızca sinema Haberleri yerel yetkililere Emanet edildi. Gazetecilik ile aynı standartlara uymak zorundaydılar.Paradoksal olarak, tallinnfilm stüdyosunu dolduran film eğitimli personelin hem estetik hem de sayılarla kritik kitlelerin hudutlarını aştığı 1960'lı yıllardan itibaren Estonya filminin muazzam sanatsal değeri ile ilgili konuşmaya başlayabilirsiniz. Cineasts, devlet tarafından finanse edilen ve sansürler tarafından denetlenen ulusal bir sanat formu olmasına rağmen, kendi otonom dünyalarını yarattı. Film insanları kendi imgelerini yarattı, ayak bilekleri propaganda zincirleri tarafından zincirlendi.

Varlığını 100 yıl içinde, Estonya filmi yalnızca ilk ve son yirmi yıl süresince devletten bağımsız yaratıcı insanların bir mükemmeller olmuştur. Son yirmi yılda film yapımcılarının hala finanse etmek için devlete güvendikleri doğrudur, ancak devlet artık rastgele bir ideolojik gereklilik ortaya koymamaktadır.Estonyalı filmler seyrek dünyanın en büyük film şenliklerinde Grand Prix kazanmak, fakat onlar ödül kazandı ve, daha da ehemmiyetlisi, her yıl yeni estonyalı filmler dünya çapında bir hayli film şenliklerinde görülür. İsimlere bir bakış atarken, en sık ortaya çıkan yönetmenler Kaljo Kiis ve Sulev Keedus. Keedus ayrı olarak belgesel film yapımcılığını da başarıyla üstlendi. Estonya'daki belgesel filmlerin ananesi devam etti, ancak dağıtımı televizyona geçti.

Hem ananesel olarak çizilmiş hem de kukla filmler olan Estonya animasyon filmleri, Sovyetler Birliği döneminden bu yana çok yüksek bir standartta yapılmıştır. Estonya animasyon filmlerinin dünyanın en büyük yıllık animasyon şenliklerinde konuk olduğunu mübalağa etmeden söyleyebiliriz. En bilinen estonyalı film yapımcısı sanatçı ve animasyon filmleri priit Pärn yönetmeni.